شاخص های تغییر آب و هوا: بیماری لایم

این شاخص میزان موارد بیماری Lyme گزارش شده در سراسر ایالات متحده را ردیابی می کند.

این شکل شیوع سالانه بیماری لایم را نشان می دهد ، که به عنوان تعداد موارد جدید در 100000 نفر محاسبه می شود. این نمودار بر اساس مواردی است که بخش های بهداشت محلی و ایالتی به سیستم ردیابی بیماری CDC گزارش می دهند.

منبع داده: CDC ، 2019 10 بروزرسانی وب: آوریل 2021

این نقشه نشان می دهد که بروز بیماری Lyme گزارش شده از سال 1991 بر اساس تعداد موارد جدید در هر 100000 نفر توسط دولت تغییر کرده است. تغییر کل از میانگین نرخ تغییر سالانه در هر ایالت برآورد شده است. این نقشه محدود به 15 حالت است که در آن بیماری Lyme شایع ترین است ، جایی که نرخ سالانه به طور مداوم بالاتر از 10 مورد در 100000 نفر است. کانکتیکات ، نیویورک ، ماساچوست و رود آیلند تغییراتی در روش های گزارش دهی داشته اند که محاسبه یک روند دقیق را دشوار می کند.

منبع داده: CDC ، 2019 11 بروزرسانی وب: آوریل 2021

این نقشه ها توزیع موارد بیماری Lyme را که در سال 1996 و 2018 به CDC گزارش شده است نشان می دهد. هر نقطه نشان دهنده یک مورد جداگانه است که مطابق با محل اقامت بیمار قرار داده شده است ، که ممکن است متفاوت از سطح قرار گرفتن در معرض باشد. سال 1996 به عنوان یک نقطه شروع معقول برای مقایسه با سالهای اخیر انتخاب شد. این نقشه ها بر بخش هایی از ایالات متحده متمرکز است که در آن بیماری لایم شایع است. فقدان نقاط در ماساچوست در سال 2018 به دلیل تفاوت در استانداردهای گزارش دهی است ، نه عدم وجود بیماری لایم.

منبع داده: CDC ، 2019 12 بروزرسانی وب: آوریل 2021

امتیاز کلیدی

• شیوع بیماری Lyme در ایالات متحده از سال 1991 تقریباً دو برابر شده است ، از 3. 74 مورد گزارش شده در هر 100000 نفر به 7. 21 مورد گزارش شده در 100000 نفر در سال 2018 (شکل 1).
• در بین کشورهایی که بیماری لیم شایع ترین است و مواردی که از سال 1991 به طور مداوم ردیابی شده است ، ماین و ورمونت بیشترین افزایش را در نرخ مورد گزارش شده تجربه کرده اند و به دنبال آن نیوهمپشایر (شکل 2 را ببینید). به طور متوسط ، ماین و ورمونت بیش از 100 مورد اضافی در 100000 نفر را در مقایسه با آنچه در سال 1991 گزارش دادند گزارش می دهند. نرخ نیوهمپشایر 87 مورد در هر 100000 افزایش یافته است.
• با استفاده از عوامل متعدد ، تعداد و توزیع موارد گزارش شده از بیماری Lyme با گذشت زمان افزایش یافته است (به نقشه های 1996 و 2018 مراجعه کنید).

زمینه

بیماری لایم یک بیماری باکتریایی است که می تواند باعث تب ، خستگی ، درد مفاصل و بثورات پوستی و همچنین عوارض جدی تر سیستم مفاصل و عصبی شود. بیماری لایم شایعترین بیماری ناشی از بردار (یعنی بیماری منتقل شده توسط پشه ها ، کنه ها یا کک ها) در ایالات متحده است. در سالهای اخیر ، تقریباً 20،000-30،000 مورد تأیید شده از بیماری Lyme در سال به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) گزارش شده است. 1 با این حال ، تعداد واقعی بیماری ها احتمالاً بیشتر از آنچه به مقامات بهداشت گزارش شده است. 2،3 بیماری لایم از طریق نیش برخی از گونه های آلوده (که معمولاً به عنوان کنه گوزن گفته می شود) منتقل می شود که باکتری هایی را که باعث بیماری لایم می شوند ، حمل می کنند. این کنه ها نه تنها در گوزن ها بلکه در جوندگان ، پرندگان و سایر حیوانات میزبان نیز زندگی می کنند. گوزنها باکتری هایی را که باعث بیماری لایم می شوند ، ندارند ، اما برخی از میزبان های دیگر مانند موش های سفید پا انجام می دهند ، و کنه ها با تغذیه از این میزبان های آلوده ، باکتری ها را انتخاب می کنند.

مطالعات شواهدی را ارائه می دهد که نشان می دهد تغییرات آب و هوایی به دامنه گسترده ای از کنه ها کمک کرده است ، 4 افزایش خطر احتمالی بیماری لایم ، مانند مناطقی از کانادا که قبلاً کنه ها قادر به زنده ماندن نبودند. چرخه زندگی و شیوع کنه های گوزن به شدت تحت تأثیر دما قرار دارد. به عنوان مثال 5 ، 6 کنه های گوزن در هنگام درجه حرارت بالاتر از 45 درجه فارنهایت فعال هستند و در مناطقی با رطوبت حداقل 85 درصد رشد می کنند. بنابراین ، گرمای دمای مرتبط با تغییرات آب و هوایی پیش بینی می شود تا دامنه زیستگاه کنه مناسب را افزایش دهد و بنابراین ، یکی از عوامل مختلفی است که باعث گسترش مشاهده شده بیماری لایم می شود. 7 از آنجا که فعالیت کنه بستگی به دمای بالاتر از حداقل خاص دارد ، زمستان های کوتاه تر همچنین می توانند دوره فعال بودن کنه ها را هر سال افزایش دهند و زمان افزایش زمان انسان در معرض بیماری لایم را افزایش می دهد. بر خلاف برخی دیگر از بیماریهای ناشی از بردار ، الگوهای بیماری ناشی از کنه معمولاً کمتر از تغییرات کوتاه مدت در آب و هوا (هفته ها تا ماه) نسبت به تغییرات آب و هوایی طولانی مدت تحت تأثیر قرار می گیرند.

آب و هوا تنها یکی از عوامل مهم بسیاری است که بر انتقال ، توزیع و بروز بیماری Lyme تأثیر می گذارد. عوامل دیگری که بر تعداد موارد بیماری Lyme تأثیر می گذارد شامل تغییر در جمعیت گونه های میزبان (به ویژه گوزن) است که بر اندازه جمعیت کنه تأثیر می گذارد. درصد کنه های آلوده به شیوع و میزان عفونت موشهای سفید پا و برخی میزبان دیگر بستگی دارد. جمعیت و زیستگاه های گونه میزبان می تواند تحت تأثیر تغییرات آب و هوا و سایر اختلالات اکوسیستم باشد. قرار گرفتن در معرض انسان با کنه های آلوده نیز تحت تأثیر عواملی مانند تغییر در نزدیکی جمعیت انسان به کنه ها و سایر میزبان ها ، افزایش آگاهی از بیماری لایم و رفتارهای اصلاح شده مانند گذراندن زمان کمتر در خارج از منزل ، اقدامات احتیاطی در برابر گاز گرفتن و بررسی است. با دقت بیشتری برای کنهشغل بر مواجهه تأثیر می گذارد ، زیرا افرادی که در فضای باز کار می کنند ، مانند کشاورزان و مناظر ، ممکن است به ویژه در معرض خطر باشند. 8 بیماری Lyme یکی از بسیاری از بیماری هایی است که توسط کنه یا پشه هایی که CDC را دنبال می کند به انسان منتقل می شود. 9

در مورد نشانگر

این شاخص به بروز بیماری لایم می پردازد ، که نشان دهنده میزان موارد جدید است که در یک منطقه جغرافیایی خاص و دوره زمانی منعقد شده است. بروز به طور معمول به عنوان تعداد موارد در 100000 نفر در سال محاسبه می شود. کل و نرخ بیماری سالانه Lyme برای هر ایالت توسط CDC ارائه شد. داده های اصلی توسط ادارات بهداشت و درمان ایالتی و محلی جمع آوری شده است ، که موارد تأیید شده از بیماری Lyme را که توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تشخیص داده می شوند ، تأیید می کنند و این موارد را به سیستم نظارت بر بیماریهای قابل توجه گزارش می دهند. گزارش در سراسر کشور از بیماری Lyme در سال 1991 آغاز شد.

شکل 1 شیوع ملی بیماری لایم از سال 1991 را نشان می دهد ، و شکل 2 روند بروز در طول زمان را در 15 ایالت نشان می دهد که در مجموع حدود 95 درصد از موارد گزارش شده کشور را تشکیل می دهند. برای نشان دادن تغییرات در توزیع موارد گزارش شده با گذشت زمان ، نقشه های سالهای 1996 و 2018 در کنار هم ارائه شده است.

در مورد داده ها

یادداشت های نشانگر

برای قوام ، این شاخص فقط داده هایی را برای موارد تأیید شده بیماری Lyme که به CDC گزارش شده است ، شامل می شود ، نه مواردی که "احتمالی" تلقی می شوند. تغییر در تشخیص شیوه ها و آگاهی از بیماری به مرور زمان می تواند بر روند تأثیر بگذارد. موارد بر اساس شهرستان محل زندگی بیمار گزارش شده است ، که لزوماً جایی نیست که آنها آلوده شده اند. خطر عفونت در مناطق خاصی از کشور متمرکز شده است ، و گزارش های تأیید شده از کشورهای کم مصرف اغلب نتیجه سفر به منطقه ای از بروز بالاتر است. شواهد نشان می دهد که گسترش محدوده کنه ها در برخی از ایالت های شمالی ممکن است بیشتر مربوط به آب و هوای گرم کننده باشد تا اینکه در کشورهای جنوبی گسترش یابد. 13،14 به دلیل بسیاری از عوامل مؤثر بر جمعیت کنه و گزارش بیماری Lyme ، این شاخص اطلاعات کافی را برای تعیین اینکه چه نسبت تغییرات مشاهده شده در بروز بیماری Lyme مستقیماً توسط تغییرات آب و هوا انجام می شود ، ارائه نمی دهد. مطالعه بیشتر برای بهبود سودمندی این شاخص و اطلاع رسانی در مورد تصمیمات مؤثر بر سلامت عمومی بسیار مهم است. برای کسب اطلاعات در مورد پیشگیری ، علائم و درمان بیماری Lyme ، به: www.cdc. gov/lyme مراجعه کنید.

منابع اطلاعات

هر سه شکل بر اساس داده های بیماری Lyme در دسترس عموم است که توسط CDC در: www.cdc. gov/lyme/stats/index.html تهیه شده است. بروز با استفاده از برآورد جمعیت میان سال از دفتر سرشماری ایالات متحده محاسبه شد. 15

مستندات فنی

منابع

1 CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری). 2019. جداول داده های بیماری Lyme: داده های تاریخی. به روز شده 22 نوامبر 2019. دسترسی به ژانویه 2021. www.cdc. gov/lyme/stats/tables.html.

2 CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری). 2013. CDC تخمین آمریکایی هایی را که هر سال به بیماری لایم مبتلا می شوند ، ارائه می دهد. www.cdc. gov/media/releases/2013/p0819-lyme-disease.html.

3 CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری). 2021. چند نفر بیماری لایم دریافت می کنند؟www.cdc. gov/lyme/stats/humancases.html.

4 ریش ، C. B. ، R. J. آیزن ، C. M. Barker ، J. F. Garofalo ، M. Hahn ، M. Hayden ، A. J. Monaghan ، N. H. Ogden ، and P. J. Schramm. 2016. فصل 5: بیماری های ناشی از بردار. در: تأثیر تغییرات آب و هوا بر سلامت انسان در ایالات متحده: ارزیابی علمی. برنامه تحقیقاتی تغییر جهانی ایالات متحده. https://health2016. globalchange. gov.

5 ریش ، C. B. ، R. J. آیزن ، C. M. Barker ، J. F. Garofalo ، M. Hahn ، M. Hayden ، A. J. Monaghan ، N. H. Ogden ، and P. J. Schramm. 2016. فصل 5: بیماری های ناشی از بردار. در: تأثیر تغییرات آب و هوا بر سلامت انسان در ایالات متحده: ارزیابی علمی. برنامه تحقیقاتی تغییر جهانی ایالات متحده. https://health2016. globalchange. gov.

6 Leighton ، P. A. ، J. K. Koffi ، Y. Pelcat ، L. R. لیندسی ، و N. H. اوگدن. 2012. پیش بینی سرعت تهاجم کنه: یک مدل تجربی از انبساط دامنه برای بردار بیماری Lyme Ixodes scapularis در کانادا. J. Appl. ECOL49 (2): 457-464.

7 ریش ، C. B. ، R. J. آیزن ، C. M. Barker ، J. F. Garofalo ، M. Hahn ، M. Hayden ، A. J. Monaghan ، N. H. Ogden ، and P. J. Schramm. 2016. فصل 5: بیماری های ناشی از بردار. در: تأثیر تغییرات آب و هوا بر سلامت انسان در ایالات متحده: ارزیابی علمی. برنامه تحقیقاتی تغییر جهانی ایالات متحده. https://health2016. globalchange. gov.

8 Gamble ، J. L. ، J. Balbus ، M. Berger ، K. Bouye ، V. Campbell ، K. رئیس ، K. Conlon ، A. Crimmins ، B. Flanagan ، C. Gonzalez-Maddux ، E. Hallisey ، S. Hutchins، L. Jantarasami ، S. Khoury ، M. Kiefer ، J. Kolling ، K. Lynn ، A. Manangan ، M. McDonald ، R. Morello-Frosch ، M. H. Redsteer ، P. Sheffield ، K. Thigpen Tart ، J. Watson ، K. P. Whyte ، و A. F. Wolkin. 2016. فصل 9: جمعیت نگرانی. تأثیر تغییرات آب و هوا بر سلامت انسان در ایالات متحده: یک ارزیابی علمی. برنامه تحقیقاتی تغییر جهانی ایالات متحده. https://health2016. globalchange. gov.

9 روزنبرگ ، R. ، N. P. Lindsey ، M. Fischer ، C. J. Gregory ، A. F. Hinckley ، P. S. مید ، G. Paz-Bailey ، S. H. Waterman ، N. A. Drexler ، G. J. Kersh ، H. Hooks ، S. K. Partridge ، S. N. Visser ، C. B. Beard و L. R. پیترسن2018. علائم حیاتی: روندهای موجود در موارد بیماری وکتوربن گزارش شده - کشورها و سرزمین های متحد ، 2004-2016. MMWR 67 (17): 496-501. www.cdc. gov/mmwr/volumes/67/wr/mm6717e1. htm؟s_cid=mm6717e1.

10 CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری). 2019. جداول داده های بیماری Lyme: داده های تاریخی. به روز شده 22 نوامبر 2019. دسترسی به ژانویه 2021. www.cdc. gov/lyme/stats/tables.html.

11 CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری). 2019. جداول داده های بیماری Lyme: داده های تاریخی. به روز شده 22 نوامبر 2019. دسترسی به ژانویه 2021. www.cdc. gov/lyme/stats/tables.html.

12 CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری). 2019. جداول داده های بیماری Lyme: داده های تاریخی. به روز شده 22 نوامبر 2019. دسترسی به ژانویه 2021. www.cdc. gov/lyme/stats/tables.html.

13 Diuk-Wasser ، M. A. ، A. G. Hoen ، P. Cislo ، R. Brinkerhoff ، S. A. Hamer ، M. Rowland ، R. Cortinas ، G. Vourc'h ، F. Melton ، G. J. Hickling ، J. I. Tsao ، J. Bunikis ، A. G. Barbour ، U. Kitron ، J. Piesman و D. Fish. 2012. خطر ابتلا به عفونت با Borrelia burgdorferi ، عامل بیماری Lyme ، در شرق ایالات متحده. صبح. J. Trop. مدرژیم86 (2): 320-327.

14 Stromdahl ، E. Y. ، and G. J. هیکلینگ2012. Beyond Lyme: اتیولوژی بیماری های انسانی ناشی از کنه با تأکید بر جنوب شرقی ایالات متحده. zoonoses عمومی HLTH. 59 (مکمل 2): 48-64.